29.01.2024

Promienna uroczystość

Siostra Christina-Maria Greiner
Niemcy

„Maryjo, pomóż nam

upodabniać się do Ciebie!”

Rano, 27 stycznia 2024 r., za Górą Syjon w Szensztacie wstaje wspaniały świt, zwiastujący promienny dzień. Domy w Szensztacie tętnią już życiem; wszędzie można odczuć radosne oczekiwanie: krewni, przyjaciele i goście przybyli z bliska i daleka, aby świętować obłóczyny dziewięciu nowicjuszek Szensztackich Sióstr Maryi. Wiele pracowitych i rozmodlonych rąk przygotowywało ten dzień już od długiego czasu i towarzyszyło nowicjuszkom na ich drodze powołania. Dzisiaj dziewięć młodych kobiet świętuje pierwszy kulminacyjny punkt swojej wspólnej drogi we wspólnocie: przyjmują strój Szensztackich Sióstr Maryi, z czym łączą również tęsknotę, którą słowami Założyciela Ojca Józefa Kentenicha, wyrażają w motcie tej uroczystości:

„Maryjo, pomóż nam upodabniać się do Ciebie!”

 Dziękczynienie i prośby podczas wigilii

Już poprzedniego wieczoru, w Kościele Adoracji, goście mogli wejść w nastrój dzisiejszej uroczystości. Przy międzynarodowej oprawie muzycznej i modlitwach w ojczystych językach nowicjuszek, wszyscy zebrani dziękowali i modlili się za powołanie dziewięciu młodych kobiet z Paragwaju, Argentyny, Indii, Hiszpanii, Meksyku i Polski.

Bardzo poruszająca była chwila, kiedy rodziny nowicjuszek zanosiły przed ołtarz świece w intencji swoich córek. W chwili cichej adoracji wszystkie języki zjednoczyły się w cichym uwielbieniu Boga, który ciągle na nowo powołuje do swojej służby i obiecuje życie w całej pełni.

Oto wideo do ponownego przeżycia

 Nadeszła ta chwila!

Nareszcie nadeszła ta chwila! O godz. 10.50 zaczęły bić dzwony Kościoła Adoracji, a zgromadzeni z niecierpliwością oczekiwali na nowicjuszki, które do kościoła podążały z domu nowicjatu. Słychać świąteczne dźwięki organów, a chór rozpoczyna śpiew, gdy nowicjuszki wchodzą do kościoła w białych sukniach oblubienic.

„Najbardziej poruszył mnie wyraz twarzy nowicjuszek. Promieniowały ze swojego wnętrza i wyglądały na tak szczęśliwe! To było przepiękne!”

opowiada pewna młoda kobieta, która po raz pierwszy jest w Szensztacie, a blask w jej oczach mówi o tym, jak wzruszające były dla niej te chwile.

Wielu koncelebransów i ministrantów z różnych szensztackich wspólnot kapłańskich dołączyło przy ołtarzu do Ks. dra Bernda Bibergera, dyrektora generalnego Sióstr Maryi. Chór składający się z sióstr i młodych kobiet, które na kilka miesięcy przybyły do Szensztatu, zapewnił muzyczną oprawę uroczystej Mszy św.

Motto uroczystości dotyczy nas wszystkich

W swoim kazaniu ks. dr Biberger interpretuje motto tego dnia jako prośbę i zadanie, które odnosi się do każdego człowieka: Bóg ukazuje nam Maryję jako człowieka odkupionego, którego relacje z Bogiem i z bliźnimi są w harmonii. Maryja wie, że jest przez Boga kochana i dlatego może oddać się Jego prowadzeniu. W tym sensie jest Ona dla nas wzorem do naśladowania i poprzez przymierze miłości z Nią, możemy pogłębiać naszą relację z Bogiem.

Obłóczyny rozpoczynają się hymnem do Ducha Świętego.

Następuje moment, kiedy S.M. Joanna Buckley, przełożona generalna wspólnoty, odczytuje imiona dziewięciu nowych sióstr:

Andrea González Valdez – Siostra M. Rafaela
Catalina Sofia Duggan – Siostra M. Consuelo
Verónica Rina García –Siostra M. Verónica
Małgorzata Renata Andrzejkowicz – Siostra M. Małgorzata
Christy John – Siostra Christy Maria
Margreate Anthony – Siostra M. Margreate
María Belén Gómez Gonzáles – Siostra María Belén
Estrella María Ortellado Almada – Siostra Estrella María
María Elina San Roman – Siostra María Elina

Nowicjuszki klęczą na stopniach przed ołtarzem i przyjmują suknię, pasek, welon, medalik i płonącą świecę jako symbole ich powołania do naśladowania Chrystusa jako Szensztacka Siostra Maryi. Opuszczają kościół, aby założyć swój nowy strój.

W tym czasie przełożone prowincjalne i przełożone regii dziękują Matce Bożej za poszczególne nowicjuszki i składają lilie przed Jej obrazem.

Gdy rozbrzmiewa uroczyste Magnificat, wszyscy powstają, aby powitać nowo obłóczone promienne nowicjuszki, które główną nawą udają się w kierunku prezbiterium. Po pieśni są oklaski, którym nie ma końca.

Wszelka wdzięczność i cała radość są włączone w dalszą celebrację Eucharystii.

Po przyjęciu Komunii św., nowicjuszki poświęcają się Matce Bożej i śpiewają pieśń, która wyraża ich pragnienie, aby coraz bardziej stawać się podobną do Maryi.

 Słońce świeci jasno wraz z nowicjuszkami

Przy dźwięku wielkanocnego Alleluja G.F. Haendla, wierni opuszczają kościół i gromadzą się na placu kościelnym, aby pogratulować nowym Siostrom Maryi. „Ta atmosfera przypomina światowe dni młodzieży – radość, różnorodność języków i jedność w wierze”, mówi spontaniczne jeden z kleryków, który służył przy ołtarzu jako ministrant. Przez cały dzień słońce świeci jasno wraz z nowicjuszkami.

W czasie kiedy nowicjuszki udają się wraz ze swoimi gośćmi do różnych domów na Górze Szensztat, wszyscy pozostali goście są zaproszeni na obiad do Centrum Szkoleniowego Marienland. Siostry otworzyły wszystkie swoje drzwi, aby ponad 400-tu gościom zapewnić miejsce do spotkania i dzielenia się pięknymi chwilami uroczystości obłóczyn.

O godz. 16.00, goście i rodziny nowicjuszek spotykają się w sali filmowej Domu Spotkania z Ojcem Kentenichem, aby w różnych wystąpieniach gratulować i wspólnie świętować. Dzięki prezentacji zdjęć możemy poznać dotychczasową drogę nowych sióstr, które w czasie swojej kandydatury i postulatu razem tworzyły piękną, rodzinną wspólnotę.

 Dzień radości i dziękczynienia

Także dla nas, Sióstr Maryi, dzisiejszy dzień jest dniem wielkiej radości.

„Mimowolnie myślę o moich własnych obłóczynach i jestem szczęśliwa i wdzięczna za dar mojego powołania do naszej wspólnoty!”

takie słowa można usłyszeć w spotkaniach z siostrami.

Ten dzień daje wiele okazji, aby porozmawiać z innymi i wspólnie dzielić radość – ponad granicami języków i narodów. Przeżywamy święto wiary w jednego Boga, który kocha ludzi i potrzebuje każdego z nich. Dzisiejszy blask nowicjuszek daje nam wyobrażenie o tym, co to znaczy być „ludźmi odkupionymi”, którzy oddają się na służbę Bogu i przekazują radość wiary – jak Maryja.

Zdjęcia: Sr. Francine-Marie Cooper; doeringphotograpy